Zamek Dybów albo Zamek Dybowski - zamek na terenie miasta Torunia, w średniowieczu na obrzeżach, naprzeciw Torunia na lewym, zachodnim brzegu Wisły. Zbudowany przez Władysława Jagiełłę w latach 1424--1428. Z czasem przy zamku powstała osada, którą nazwano Nieszawą. W 1431 torunianie zburzyli zamek, ale wkrótce Krzyżacy zamek odrestaurowali i osadzili w nim swoją załogę. Po pokoju w Brześciu Kujawskim zamek wraz z lewym brzegiem Wisły wrócił do Polski. W 1454 r. król Kazimierz Jagiellończyk wydał tutaj statuty nieszawskie. Nieszawa była niewygodnym konkurentem w handlu dla Torunia, więc na skutek żądania mieszczan toruńskich w roku 1460 przeniesiono mieszkańców Nieszawy o 30 km w górę Wisły, gdzie powstało miasto Nieszawa, zwane wówczas Nową Nieszawą. W zamku dybowskim gościli królowie polscy odwiedzający Toruń i Prusy Królewskie. Podczas wojen szwedzko-polskich zamek bardzo ucierpiał, a w 1703 roku, podczas oblężenia Torunia przez Szwedów, został zburzony. W roku 1813 czterdziestu Francuzów wytrzymało tu trzymiesięczne oblężenie Rosjan, kapitulując dopiero wraz z Toruniem. Zamek przetrwał do dzisiaj w postaci ruiny, zachowały się imponujące mury obwodowe, 2-kondygnacyjna wieża bramna i obwarowania. Źródło: Wikipedia